از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم
داد و بیداد که در محفل ما رندی نیست
که برش شکوه برم ، داد ز بیداد کشم
شادیم داد ،غمم داد و جفا داد و وفا
با صفا منت آنرا که به من داد ،کشم
عاشقم ، عاشق روی تو ، نه چیز دگری
بار هجران و وصالت به دل شاد کشم
در غمت ای گل وحشی من ای خسرو من
جور مجنون ببرم ، تیشه فرهاد کشم
مردم از زندگی بی تو ، که با من هستی
طرفه سری است که باید بر استاد کشم
سالها می گذرد ، حادثه ها می آید
انتظار فرج از نیمه خرداد کشم
امام خمینی(ره)