آرزوی با تو بودن
عبث است و پوچ و بیخود
از چه رو دل حزینم
طالب وصل شما شد؟
دل مگر نداشت منطق ؟
دل مگر خرد ندانست ؟
که به معبد وجودم
بنشانده چون تویی بت !
حسین دشتی