رضا (ع)

دل هوای حرمت کرده ، رضا ( ع)

تا کجا روح مرا برده رضا (  ع )

یاد باد آنکه شبی دوش پدر

دست بوسی تو آورده ، رضا ( ع)

حسین دشتی

گلدان

و گلدانی بساز از خاکم ای یار

ز تاکی شاخه ای در آن نگهدار

شبی سرمست از باده چو گشتی

به قلبم آتشی گردد پدیدار .

حسین دشتی

صفحه دل

بر صفحه ی دل نام تو حک باید کرد

خورشید تویی به سایه شک باید کرد

تا خلوت انس تو فراهم گردد

خوبان همه را ز سینه دک باید کرد .

حسین دشتی

پیامبر مهربانی ها

مهربان نام و امین بد لقبش

آتش انداخته بر جان لهبش

در ازل خلقت از او شکل گرفت

آدم از گل بشد و ، او سببش .

حسین دشتی

مجتبی

غریبی به مدینه 

به دلها آشنایی

نداری تاج و تختی

و لاکن پادشاهی

امام حلم و صبری

امیر رنج و دردی

کریمان را خدایی

خدا را مجتبایی .

حسین دشتی