دیدار

سحر گاهی به خوابم یارم آمد

تو گویی بر دلم خورشید سر زد

اگر هر شب به دیدارم بیاید

بخواهم خفت تا صبح قیامت !

حسین دشتی

ژان والژان

این منم ژان وال ترین ژانوال ها

پای در بند و شکسته بالها

روزی از شهرم برفتم بی هدف

گم شدم من در غبار سالها ...

حسن دشتی

دعا

دلت را پر ز عشق و مهر خواهم

تو را عاشق ترین شهر خواهم

رقیبت گر که صد لشکر بیارد

به کام دشمنانت زهر خواهم .

حسین دشتی

هنر

هنر می جوشد از دستانت ، احسنت !

ادب می بارد از چشمانت ، احسنت  !

جمال دل ربای تو  ، مرا کشت

دلم افتاده در زندانت ، احسنت   !

حسین دشتی

مظلومه

مظلومه مادر پهلو شکسته ام

در کوچه ی غریب مدینه نشسته ام

سنگی بزد به جام دل نو یتیم دهر

ای زندگی ! از ضربان تو خسته ام .

حسین دشتی

لحظه ها

تمام لحظه های عمرم ای دوست

به یاد تو گذشت و وه چه نیکوست

دریغا کاش میدانستی آنکه :

به دیدار رخت دل در تکاپوست .

حسین دشتی

مشک همت

مشک همت را به دوش افکند و رفت

صورت ماهش پر از لبخند و رفت

ظهر بود و العطش در خیمه گاه

چشم بر راه علی بودند و رفت

با رفیق خویش در دشت جنون

راه صد ساله بپیمودند و رفت

روز سرد نهم دیماه شصت

بر زمستان سخت شوریدند و رفت

چشمه ساری بود در وادی عشق

مهر و ماه آنجا بتابیدند و رفت

باز می گشتند و در کف جویبار

زیر لب ذکر و دعا چون قند و رفت

ناگهان ! از ترکش خمپاره ها

همچو سرو از ریشه افتادند و رفت

جبهه شوش است گویی کربلا

اسوه اش عباس غیرتمند و رفت

تشنه لب بودند و ساقی در رسید

وز شراب وصل نوشانند و رفت

دو گل پرپر به خاک افتاده اند 

جان چو یاران حسین دادند و رفت

وز دل مردم ز داغ هر شهید

چشمه های آه جوشیدند و رفت

سیل می بارید از چشمان شهر

آسمانها غرق بارانند و رفت

مردمان بهر زیارت آمدند

آستان عشق بوسیدند و رفت .

حسین دشتی

به مناسبت چهلمین سالگرد شهادت

شهیدان علیرضا دشتی و غلامرضا خلیجی

که در نهم دیماه شصت در شوش دانیال

حین آبرسانی بر اثر اصابت ترکش خمپاره 60 

به شهادت رسیدند.

چگونه ؟

چگونه گویمت راز نهان را ؟

چگونه با تو سازم آشیان را ؟

ز عشق ما پس از صد قرن دیگر

هزاران قصه باشد راویان را .

حسین دشتی