یاد دوستان

برای بابک کپتان 

باد یاد دوستان را برد ؟ نه 

روح سر سبز بهار افسرد ؟ نه 

رفت هر چند از بر یاران 

غنچه های مهر او پژمرد ؟ نه 

* 

از ازل در قلب یاران بود 

خنده هایش لطف باران بود 

صد سبد شعر و غزل در کف 

چون زلال چشمه ساران بود 

* 

بر لبانش شعر چون دریا 

در کلامش یاس نا پیدا 

در میان کوچه های شب 

رفت و رفت و گشت نا پیدا 

* 

کز نیستان آمده بودش 

خاک دنیا جمله فرسودش 

لیک سوی نی ستان برگشت 

بر حریم پاک معبودش ....... 

ح.د