نامه ای از دوست

نامه ای از دوست

ما همه جوانانی بودیم در گلستان طبیعت زندگی .

هر روز به روی خورشید زندگی لبخند می زدیم . هر روز شور بود ، شوق بود و جوانی .

هر روز عشق بود و امید بود و شادی . معصومانه چشم به فردا داشتیم .

بی پروا و شاد در آسمان زندگی پرواز می کردیم .

دلی پر از صمیمیت و عطوفت داشتیم و غم دنیا را هیچ می پنداشتیم .

جمعی بودیم 4 نفره که هنگام غم و شادی با هم بودیم ، ولی امروز ......

امروز به ضرب تازیانه روزگار جمع ما پاشیده شده از هم ، هر کدام به سراغ سرنوشت

مستقل و مبهم خود در گوشه های مختلف این دیر کهن به نام وطن پخش شدیم و کنون هیچ

نشانی از هم نداریم .......!؟

می گویند امروز و هر روز یادش بخیر دیروز

مجید فرید