سرت بادا همیشه گرم از می **** به بزمت تار و چنگ و ناله ی نی
یگانه ایزد هستی پناهت **** بریزد خنده در جام نگاهت
اشارت کرد ساقی جام بردار **** ز بزم می گساران کام بردار
مبارک باد این فرخنده ایام **** لبانت پر ز خنده صبح تا شام
کرانه تا کرانه آبی آب **** نوازش می کند دستان مهتاب
نسیم روح بخش صبحگاهی **** سپیده سر زد و رفته سیاهی
اجازت داد چون پیر خرابات **** من و هجران می ، هیهات هیهات
خدا همسایه ما گشت آنروز **** که دیده شد پر از اشک و پر از سوز
دمی که روح در جانم دمیدند **** به دل نقش رفیقان را کشیدند
از آنجایی که ما باده پرستیم **** به دل جز دوست بتها را شکستیم
یگانه گنج هستی نیست جز یار**** ز دنیاتان مرا بس مهر دلدار
یکی از دوستان میگفت روزی **** به عشق گلرخان باید بسوزی
ح. دشتی
برای تولد یکی از دوستان دوران مدرسه سروده شد
حروف اول ابیات نام آن بزرگوار رو تشکیل میده ( سیامک ناخدایی )
۱۸تیرماه
m30