نخستین باده کاندر جام کردند
ز چشم مست ساقی وام کردند
چو با خود یافتند اهل طرب را
شراب بیخودی در جام کردند
ز بهر صید دلهای جهانی
کمند زلف خوبان دام کردند
به گیتی هرکجا درد دلی بود
بهم کردند و عشقش نام کردند
جمال خویشتن را جلوه دادند
به یک جلوه دو عالم رام کردند
دلی را تا به دست آرند، هر دم
سر زلفین خود را دام کردند
چو خود کردند راز خویشتن فاش
عراقی را چرا بدنام کردند؟
سلام آقای دشتی . واقعا خوشحالم که چنین طبع شعری و وفاداری نسبت به این منطقه دشتی باشید . بارها به این وبلاگ سر زدم و از شعرها و مطالبش استفاده کردم . انشاءالله که همیشه موفق و پیروز باشی. گروه فیس بوکی من هم به اسم ( خوشا دشتی خوشا آوای دشتی ) براتون گذاشتم دوست داشتید سر بزنید .
سلام به شما دوست عزیز
ممنون از مراحم حضرتعالی
به امید دیدار