در مدح آقا علیعباس ابن امام کاظم(ع)

آرامش کویر دلم را شکسته است

یادت ، که در کنج دل من نشسته است

قصری بساخته ای از عشق در دلم

قصری که پاسبان درش صد فرشته است

احساس می کنم حرمت خانهء دل است

این بارگاهی است که به معراج واصل است

عمرم دگر به بی خبری نگذرد ، چرا ؟

- در آسمان جان من عشق تو کامل است

لاله اگر دمد ز تربت پاکش ، عجب مدار

این سرزمین به نام شریفی منور است

یاس از چه رو به صورت خود میزند؟از آنک

این قتلگاه و مدفن اولاد حیدر (ع) است

عیسی صفت جان به تن مردگان دهی

این دلشکسته به دیدارت آمده است

باشد که دست گیریش ای پور مصطفی

دلهای خسته به امید تو زنده است

از بادرود چون گذری ای صبا بگو

از جانبم به پادشهانش ارادتی

آقا علیعباس (ع) و شهزاده محمدش (ع)

یا ایها الرسول بلغ رسالتی .....

ح.دشتی