در این دنیا ، یکی مادر ، یکی دوست
اگر باشن کنار من ، چه نیکوست
اگر باشد به سر سایه ی مادر
نباشد در جهان زین شخص خوشتر
و گر باشد رفیقی در کنارت
حریفی نیست گر لشکر ببارد
فسوس ازدست من رفته است مادر
به تقدیر جهان و امر داور
ز یاران و رفیقان گرچه دورم
به جز کاغذ نبد سنگ صبورم
نویسم روی کاغذ شرح حالم
چو نی باید که از غمها بنالم.
حسین دشتی